In 2010 nam Nederland het grootste gedeelte van de schuld van de toenmalige Nederlandse Antillen over. Daarmee startten Curaçao en Sint Maarten als autonome landen met houdbare overheidsschulden. Economisch Bureau Amsterdam onderzocht de effectiviteit en de doelmatigheid van de schuldsanering.

Sinds 2010 wist Sint Maarten de overheidsschuld altijd op een houdbaar niveau te houden, ondanks de zware economische schokken (orkanen, corona) waarmee het land te kampen had. De overheidsschuld van Curaçao ontwikkelde zich sinds 2010 op een onhoudbare wijze.

Hoewel de schuldsanering er een belangrijke bijdrage aan leverde, is het doel van een gezonde startpositie beperkt bereikt. Daardoor bleven beide landen kwetsbaar voor externe schokken en was op Curaçao geen, en op Sint Maarten beperkt, sprake van een vitale economie die zich evenwichtig ontwikkelde, zoals was beoogd. Dit komt omdat de noodzakelijke economische hervormingen zijn uitgebleven. Met de uitvoering van de landspakketten proberen Curaçao en Sint Maarten, in samenwerking met Nederland, hierin alsnog te voorzien.

Om de langetermijndoelen van houdbare overheidsfinanciën, structurele gezonde sociaaleconomische ontwikkeling en bevordering van autonomie te bereiken, moet een aantal randvoorwaarden zijn vervuld: hervormingen op sociaaleconomisch terrein en verbetering van het financieel beheer. Zolang deze randvoorwaarden niet zijn vervuld, kunnen de beoogde langetermijngevolgen niet of slechts in beperkte mate worden bereikt en zal de doeltreffendheid en doelmatigheid van beleidsinstrumenten die zijn gericht op verbetering van de overheidsfinanciën, beperkt blijven.

Gezonde overheidsfinanciën en structurele gezonde sociaaleconomische ontwikkeling gaan hand in hand. Van belang bij het ontwerp en de inzet van beleidsinstrumenten is dat deze relatie expliciet wordt meegewogen en dat afspraken die betrekking hebben op de overheidsfinanciën, voorzien worden van afspraken over daarbij behorende randvoorwaarden en dat deze nagekomen worden.